تارجانان بخانه ی ماماند

                          

                                  رفت جانان وتاراوجاماند

 

 ماندتارش که یارمن باشد

                       

                                  یارشبهای تارمن باشد

 

تاراویادگاراوست مرا

 

                                خوش بودیادگاردوست مرا

 

یادگاری که تاراوباشد

                         

                              بهترین یادگاراوباشد

 

تاراورابه روی دیده نهم

                          

                              همچون دل به سینه جای دهم

 

تاراوچاره سازمن باشد

                        

                              یارمسکین نوازمن باشد

 

تاراودلنوازدرویش است

                        

                                 تاراومرهم دل ریش است

 

یاراوبامنش سریاری است

                        

                                 مادویاریم وکارمازاریست

 

امشب این تارمهمان من است

                    

                                       این فرشته درآشیان من است

 

امشب آتش زجان ما خیزد

                       

                                     دودازدودمان ماخیزد

 

دست بردارازدلم ای تار

                        

                                   بگذروناله رابه من بگذار

 

من بنالم که بخت یارم نیست

              

                                    یارچون بخت سازگارم نیست

همه می پرسند : 
چیست در زمزمه ی مبهم آب ؟
چیست در همهمه ی دلکش برگ؟
چیست در بازی آن ابر سپید ،
روی این آبی آرام بلند ، 
که تو را می برد اینگونه به ژرفای خیال؟ 
چیست در خلوت خاموش کبوتر ها ؟
چیست در کوشش بی حاصل موج؟
چیست در خنده ی جام ؟ 
که تو چندین ساعت ، 
مات و مبهوت به آن می نگری؟ 
نه به ابر ،
نه به آب ،
نه به برگ ،
نه به این آبی آرام بلند ، 
نه به این خلوت خاموش کبوتر ها،
نه به این آتش سوزنده که لغزیده به جام ،
من به این جمله نمی اندیشم
من ، مناجات درختان را ، هنگام سحر ،
رقص عطر گل یخ را با باد ،
نفس پاک شقایق را در سینه ی کوه ، 
صحبت چلچله ها را با صبح ، 
نبض پاینده ی هستی را در گندم زار ،
گردش رنگ و طراوت را در گونه ی گل ، 
همه را می شنوم ، می بینم .
من به این جمله نمی اندیشم !
به تو می اندیشم 
ای سراپا همه خوبی ، 
تک و تنها به تو می  اندیشم .
همه وقت ، 
همه جا ،
من به هر حال که باشم به تو می اندیشم 
تو بدان این را ، تنها تو بدان !
تو بیا 
تو بمان با من ، تنها تو بمان !
جای مهتاب به تاریکی شب ها تو بتاب 
من فدای تو ، به جای همه گل ها تو بخند . 
اینک این من که به پای تو در افتادم باز 
ریسمانی کن از آن موی دراز ، 
تو بگیر ، 
تو ببند !
تو بخواه 
پاسخ چلچله ها را ، تو بگو !
قصه ی ابر هوا را ، تو بخوان !
تو بمان با من ، تنها تو بمان !
در دل ساغر هستی تو بجوش !من همین یک نفس از جرعه ی جانم باقی است ، 
آخرین جرعه ی این جام تهی را تو بنوش !

در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع		شب‌نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع
روز و شب خوابم نمی‌آید به چشم غم‌پرست		بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع
رشته‌ی صبرم به مقراض غمت ببریده‌شد		همچنان در آتش مهر تو سوزانم چو شمع
گر کمیت اشک گلگونم نبودی گرم‌رو		کی شدی روشن به گیتی راز پنهانم چو شمع
در میان آب و آتش همچنان سرگرم توست		این دل زار نزار اشک‌بارانم چو شمع
در شب هجران مرا پروانه‌ی وصلی فرست		ور نه از دردت جهانی را بسوزانم چو شمع
بی جمال عالم‌آرای تو روزم چون شب است		با کمال عشق تو در عین نقصانم چو شمع
کوه صبرم نرم شد چون موم در دست غمت		تا در آب و آتش عشقت گدازانم چو شمع
همچو صبحم یک نفس باقی‌ست با دیدار تو		چهره بنما دلبرا تا جان برافشانم چو شمع
سرفرازم کن شبی از وصل خود ای نازنین		تا منور گردد از دیدارت ایوانم چو شمع
آتش مهر تو را حافظ عجب در سر گرفت		آتش دل کی به آب دیده بنشانم چو شمع

واسش دعاکنید

اسمش علیه طفلی

 

چشم چپش نابینا شده...به خاطر تومور چشمی

 

بدخیم دکترا گفتن باید اب زیر چشمشو بکشیم

 

والا میزنه به مغزش و زبونم لال کشته میشه

اما اگه اب زیر چشمشو بکشیم فاتحه ی صورتش خوندس

 

رفقا خواهران برادران ازتون خواهش میکنم

 

واسه ی شفای این طفل معصوم دعا کنین

 

ممنون میشم اگه همتون باز نشر کنین

 

 

خداییش دعا کنین و بزارین توی وبتون

 

ثواب داره توروخدا بزارینش

 

این بچه به دعای شما نیاز داره.....

خدايااااااااااااااااا

خدایاااااا...خداااای خوبم... 

شنیدم اون دنیا محشر به پا میکنی.... 

همه گناهامونو رو به همه میگی..... 

هر چه بدی کردیم..گناه کردیم..غیبت کردیم... 

دل شکستیم و..و...و.... 

خدااا جونم حالا که تو همه چیزو میگی...از گریه های شبونمون هم بگو....از تنهایی...از 

اشکایی که جز خودت کسی خبر نداره...از پشیمونیمون....از خستگیمون....از بیقراریمون.. 

از دردامون... 

یادت نره چه شب و روزا که پشیمون بودم و گریه کردم.... 

هیچی یادت نره خدایااااااااااااا.........................

انتظار

تو رفتی و من شدم لحظه شمارت

                              دو قطره اشک مانده یادگارت

اگر بر گشتی و من را ندیدی

                             بدان که مرده ام از انتظارت

******

 

 

ادامه نوشته

 

 

سلام به وب من خوش اومدین باتبادل لینک موافقم باهراسمی دوست داشتین لینک کنین وبگین باچه اسمی لینک کنم نظرفراموش نشه

قانعم...

قانعم..

تو قسمت من نه…

مال مردم بودی..

قربون دلم برم که مال مردم خور نیست..

 

بیراهه...

بیــــراهه هم ..
برای خودش راهیســـت !!
وقتی …
قــــرار باشد !
مـــرا به تـــــو برساند ..!